μυατροφική πλάγια σκλήρυνση

(Ιατρ.). Λέγεται και νόσος του Σαρκό. Είναι η συχνότερη και η πιο μοιραία νόσος του νευρικού συστήματος στους ενήλικες. Χαρακτηρίζεται από τον συνδυασμό μυατροφικής παράλυσης ποικίλλων βαθμών εξαιτίας προσβολής των κινητικών κυττάρων των προσθίων κεράτων του νωτιαίου μυελού και των πυρήνων του προμήκους και της γέφυρας, με σπαστική συνδρομή λόγω εκφύλισης του πυραμιδικού συστήματος. Η νόσος προσβάλλει και τα δύο φύλα, είναι όμως 2-3 φορές συχνότερη στους άνδρες, συνήθως αρχίζει μεταξύ 40ού και 60ού έτους, χωρίς να αποκλείεται η έναρξή της σε μικρότερη ή μεγαλύτερη ηλικία. Η συμπτωματολογία της μ.π.σ. εξαρτάται από την εκλεκτική εντόπιση των εκφυλιστικών αλλοιώσεων στα διάφορα επίπεδα του εγκεφαλονωτιαίου άξονα και από τον βαθμό της λειτουργικής έκπτωσης του ενός συστήματος σε σχέση με το άλλο. Η τυπική μορφή της χαρακτηρίζεται από συνδυασμό μυατροφικής παράλυσης που επικρατεί στα χέρια και πυραμιδικής συνδρομής που επικρατεί στα πόδια. Ο θάνατος σημειώνεται συνήθως 2 έως 4 χρόνια από την εκδήλωσή της και οφείλεται σε αναπνευστική παράλυση ή σε πνιγμονή.